Ontketende wind

Er was een tijd, aan het begin van deze eeuw, dat de gemoederen hoog opliepen in het genootschap van de Koninklijke Ingenieurs (zoek op Don Quichot in de Polder, Trouw 2002). Onder aanvoering van een aantal vooraanstaande elektrotechnisch ingenieurs werd de windturbine naar de schroothoop verwezen. “Maar voor 20 procent nuttig gebruikt, en de windfans liegen, want het kan niet zonder subsidie”. Gelijk mee ophouden.

[ihc-hide-content ihc_mb_type=”show” ihc_mb_who=”2,4″ ihc_mb_template=”3″ ]

Door Jan van der Tempel

Op argumenten hadden de elektrotechnici gelijk. En dat gelijk kregen ze zelfs al in de forumdiscussie van de windindustrie. Op visie was wel wat af te dingen, vonden die echter. Er werd vooral gerekend met oude getallen, van kleine, minder-effectieve turbines. En, vond de industrie, de techniek stond nog maar in de kinderschoenen.

Het debat sloot met de conclusie dat de ingenieurs hier geen eindoordeel konden vellen, het was uiteindelijk een politieke keuze.

Dat bleek niet helemaal waar. Er werd in ieder geval politiek niet veel gekozen, wel oud-Hollands gepolderd, met steeds weer nieuwe keuzes. Wat er wel gebeurde was een ongebreidelde groei en innovatie in turbines. Met een spectaculaire kostenreductie als resultaat. Toen de polderaars halverwege het vorig decennium opkeken, bleek de industrie volwassen. En, onder leiding van Kamp (van de partij ‘windturbines draaien niet op wind maar op subsidie’), vonden we het geitenpaadje naar een tendermethodologie die in drie rondes tot subsidieloze offshore windparken voerde.

Politieke keuzes. En goede kennelijk. Vooral het socialiseren van de kabel (door TenneT) en het vooronderzoek (door RVO) haalden risico weg en maakten de weg vrij. Rust, Regelmaat en Ritme.

Maar nu moet het nog sneller en meer en wel voor 2030! Ontketende wind is nu geketend in het keurslijf van succes. Turbines op zee: alleen in aangewezen gebieden. Een gasplatform van stroom voorzien mag niet, want wind-op-zee-wet. Molens die iets anders maken dan stroom: past niet in de wet. Vooruitlopen op het aanwijzen van gebieden: liever niet, de uitvoerende instanties hebben het al te druk.

De wet van de remmende voorsprong. In analogie met twintig jaar terug is het dus: techneuten aan de bak, de polder volgt en krijgt de spreekwoordelijke veer. Technisch is een enkele turbine geen windpark en gelden er andere regels. Technisch is een molen en een platform koppelen een complexe opgave. Dat hoort thuis bij de afdeling ‘innovatie’ niet het loket ‘standaard stempelwerk’. En onze Nederlandse gaswet gaat alleen over aardgas. Waterstof is geen gas en valt dus onder de waterwet. Wat een mooi land! Ontketen de wind! Ga doen!

[/et_bloom_locked]