Een beetje meer conformisme kan geen kwaad

Midden in het academisch zomerreces mocht ik richting Singapore om daar onder meer getuige te zijn van het ondertekenen van een samenwerkingsovereenkomst tussen de havenbedrijven van Rotterdam en Singapore. Een mooi event: een samenwerking tussen twee havenbedrijven die vooroplopers zijn in de wereld met het doel om een Green Corridor te gaan realiseren. Bedrijfsleven en overheid goed betrokken en daarbij dan ook nog een pure ‘gender equality’ bij het tekenen van de overeenkomst. Allemaal heel goede zaken. Alleen nee, de vrouw zat dan niet aan de Rotterdamse kant, maar dat terzijde…

Tekst: Lisanne van der Lugt

[ihc-hide-content ihc_mb_type=”show” ihc_mb_who=”2,4″ ihc_mb_template=”3″ ]

En dan Singapore: wat een gave stad om weer even te zijn: welvarend, modern, goed georganiseerd, schoon en overweldigende architectuur. De stadstaat bestaat sinds 1965 als onafhankelijk staat en heeft vanaf dat moment, komend van een moeilijke situatie met een woningcrisis en veel werkloosheid, een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Het heeft op dit moment het hoogste bruto nationaal product per inwoner van Azië en staat op dat vlak zesde in de wereld (1) (Nederland staat op plek 13).

Ook de haven van Singapore heeft zich enorm ontwikkeld. Het is een efficiënte en moderne hub, is ‘home-to’ PSA, dat zich met een succesvolle internationaliseringsstrategie tot een ‘leading global terminal operator’ heeft ontwikkeld. Zoiets wat ECT had kunnen zijn, maar dat nu onderdeel is van een Hongkongs conglomeraat. Met wat meer visie, beter op elkaar krijgen van de verschillende belangen en goede slagkracht had dat best anders kunnen zijn. Toch jammer.

Onderdelen in mijn programma voor die dagen waren onder meer een diner met de alumni van ons internationale MSc Programma ‘Maritime Economics and Logistics’, een RSM alumni-event in de mooie residentie van de Nederlandse ambassadeur en een diner met in Singapore gevestigde partners van bedrijven uit de Rotterdamse haven. Dat leverde veel gesprekken op met mensen die vanuit Nederland in Singapore zijn gaan werken. Gemene deler: mooie plek om te zijn en te werken: er is veel energie, je kunt met elkaar goed en snel vooruit, je geniet dan van een hoge levensstandaard en je leeft in een veilige en schone omgeving. Maar, de overheid is streng, je moet je wel gedragen, je behoorlijk conformeren aan wat de overheid voorschrijft en ietsje minder individuele vrijheid accepteren.

Okeeej, zou je dat dan echt moeten willen? Zijn we dan niet veel beter af in Nederland met onze individuele vrijheid, wat ik op zich een groot goed vind. En uiteindelijk staan we toch nog twee plekken boven Singapore op de VN Human Development Index, die de scores voor gezondheid, opleiding en inkomen combineert.

Daar ging ik mee het vliegtuig in. Maar het vliegtuig in Nederland uitstappend belandde ik eerst in de (koffer)chaos op Schiphol, de luchthaven die van minister Harbers moet inkrimpen maar niet wil, was de pleuris uitgebroken tussen de boeren en de overheid, probeerde in deze discussie minister Hoekstra vooral zijn eigen partij – of zijn eigen positie? – te redden, bijna ons land weer stuurloos makend, en stonden burgers te protesteren tegen elke mogelijke oplossing voor die schrijnende situatie in Ter Apel. Patstellingen aan alle kanten! Terwijl de issues zo ontzettend cruciaal zijn voor de economische en sociale ontwikkeling van onze maatschappij en ja, dus ook onze havens.

Dus: mag het hier misschien toch soms met wat minder eigen en met wat meer collectief belang, en ook met een beetje sterkere overheid, maar die we dan ook met z’n allen met iets meer conformisme accepteren? Dan hoeven we Singapore ons misschien niet voorbij te laten gaan op die VN-index.

(1) Macrotrends, gebaseerd op Worldbank 2021 cijfers, in US dollar.

[/et_bloom_locked]