De kleur van waterstof

“Ah, ok, let’s do green hydrogen then.” De energietransitie openbaart zich in de cursussen die ik mag geven vooral in de verschuiving van productie van elektriciteit door wind en zon naar de heilige graal van opslag en transport: waterstof. De nieuwe regering hoefde het niets eens te noemen in het regeerakkoord: hierover waren ze het gewoon eens. 10 miljard ligt klaar.

Door Jan van der Tempel

Dan de kleurtjes. Grijs is saai en was er al. Men neme lekker goedkoop gas, even splitsen met wat water en we hebben H2 en CO2. Nu al een grondstof voor een waaier aan industriële processen, waarmee we in ieder geval al ervaring hebben. Maar ja, die CO2… 

Daar hebben we sinds kort wat voor. Liever niet onder je huis, maar wel op zee: Carbon Capture and Storage; CCS. Vang het geproduceerde CO2 op en stop het in lege gasvelden onder de Noordzee. Dan verschiet de grijze waterstof van kleur en wordt het blauw. 

De heilige graal is natuurlijk groen. Groene stroom uit wind of zon, elektrolyse van puur water en we krijgen H2 en O2. Mooi groen is niet lelijk en de variabiliteit van de bronnen is ondervangen. Scheelt ook veel kabels trekken.

Dan nog de buitenbeentjes. Brussel loopt al warm om gas en nucleair (tijdelijk) heilig en groen te verklaren. Van nucleaire stroom waterstof maken geeft de kleur paars. Maar om een controleerbare stroombron nu om te zetten in H2-gas dat opgeslagen kan worden, is energetisch niet echt handig. H2 uit pure zon, in de woestijn, heet geel. En een wonderlijke in dit pallet vond ik bruin: waterstof uit biomassa. Energetisch moeilijk te maken, maar natuurlijk wel duurzaam. Bruin en zwart wordt ook gebruikt voor waterstof uit bruin- en steenkool. Bij vergassing van deze kolen ontstaat ook H2.

Hoewel het meest voorkomende molecuul in het heelal, is waterstof in pure vorm op aarde niet zo breed gezaaid. Toch zijn er gelukzoekers die claimen het te kunnen ontginnen uit de ondergrond: witte waterstof. Het H2Platform had nog een nationalistische versie: oranje. Dat is alles hierboven, gemaakt in Nederland. 

De transitie in denken over waterstof gaat in een ongelooflijk tempo. In het Midden-Oosten prijst men zich ‘doubly blessed’ met eerst de olie en nu veel zon. De stap naar grijze of blauwe waterstof is dichtbij en makkelijk gemaakt. Gelukkig voor de balans in de wereld zijn er meer plekken op aarde waar we binnenkort veel waterstof kunnen maken: “Let’s do green then.”