Selecteer Pagina

Samenhang en sámenwerken

door | 1 jul, 2021

Dat we aan de slag zijn en blijven, voor mens, samenleving en ons aller milieu en daaraan werken in transitie behoeft geen discussie. Wat wel aandacht, discussie én actie behoeft is samenhang en sámenwerking.

[ihc-hide-content ihc_mb_type=”show” ihc_mb_who=”2,4″ ihc_mb_template=”3″ ]

Door Mai Elmar

Voor velen, zo niet allen liggen er grote uitdagingen ter tafel, zeker in Rotterdam en haar regio. Een regio waarin overigens, vanaf de Noordzee breed langs de Nieuwe Waterweg tot en met de Drechtsteden, bijna een derde van de Nederlandse boterham wordt verdiend.

Ter tafel liggen vele vraagstukken, zoals uiteraard herstarten en steun maar zeker ook stikstof, milieu transitie en meer. Dit naast structurele zaken zoals: Onderwijs en aansluiting arbeidsmarkt, Bouw, Zorg, Grote stedenbeleid en New Economy. Onderwerpen waar een ieder mee aan de slag is aan verschillende tafels met, ondanks de moeilijke tijden, enthousiaste en constructieve ondernemers, werkgevers én overheid. Echter, aan verschillende tafels!

Er is te weinig samenhang en daardoor onvoldoende samenwerking, voortgang en perspectief. Immers, perspectief én zekerheid is nodig voor een gezond vestigingsklimaat én investeringsklimaat. Neem bijvoorbeeld het stikstof dossier waar, door ‘Programma Aanpak Stikstof’, de vergunningverlening nu al twee jaar vrijwel nihil is. Nederland zit zo goed als ‘op slot’. Er kunnen nauwelijks vergunningen worden verleend, laat staan dat er perspectief  geboden kan worden. Constructieve stappen worden zelfs vertraagd, duurzame projecten dreigen buiten de boot te vallen. Dit kan toch niemands bedoeling zijn.

Er is niemand die zal betwisten dat gezondheid en milieu een heel groot goed is. Echter, dient men zich ook te kunnen voeden en huizen. Daar is een gezonde economie voor nodig. Het havenindustriële complex is tussentijds en tegelijkertijd hard aan het werk én er worden resultaten geboekt. Dit kan en mag niet stagneren. Elders in Europa is men in gezamenlijkheid hard aan de slag en wij zijn positie aan het verliezen. Wanneer we dit niet snel en gezamenlijk aanpakken zal dit banenverlies met zich meebrengen en wordt onze inzet op brede welvaart verzwakt. Er zijn grenzen aan wat het bedrijfsleven in een zogenaamde ‘projectmatige flexibiliteit’ kan dragen.

Er móet in gezamenlijkheid voortgang en perspectief worden gevonden en geboden. Samen aan één tafel dus. We zitten in een ‘once in a lifetime’-transitie. Sámenwerking, consistentie (zekerheid) en nog meer bundeling van krachten is daarvoor essentieel. Het is nu tijd om gezamenlijk de pas er in te zetten vanuit samenhang in sámenwerking!

[/et_bloom_locked]

 

Nieuwsbrief

Wekelijks het laatste Rotterdamse industrienieuws direct in je inbox? Meld je dan nu aan en blijf zo op de hoogte!

Bedankt voor het aanmelden. Veel leesplezier!